a December to remember part 1

Hallo lieve allemaal! Hier weer even een nieuw bericht uit het tropische Bonaire. Heel bizar om te bedenken dat het bij jullie koud is en er gewoon sneeuw ligt! We kregen afgelopen week in eens van iedereen prachtige witte plaatjes, scholen die dicht waren en mails van de ns dat de treinen niet reden. Nou daar hebben we hier geen last van, hier hebben we weer andere problemen, zoals een lekke band met de auto vanochtend, er zat een stekel van een cactus in de band en gelukkig kon de automonteur om de hoek het gauw repareren en scheuren we weer rond. En verder is net mijn schone wasje zeiknat geregend door een tropische regenbui. Verder valt het mee met de problemen en genieten we nog steeds enorm.

25 november kwam de Sint hier aan met twee grote boten, enorm zwarte pieten, en de Sint was een echte Antiliaan, wit gesminkt, bolle buik en een antiliaans accent. Niek en Daan vonden m nogal eng maar Teun stapte zonder vrees op m af om de Sint een handje te geven!
Inmiddels is de Sint weer richting Spanje en maakt iedereen zich op voor kerst. Alle huizen hier glimmen vol lampjes, kerststalletjes, sneeuwmannen en versierde cactussen. Zal wat foto's sturen, je weet niet wat je ziet.
Wel gekke beleving hoor, om met deze tropische temperaturen kerst enzo te vieren, ben er helemaal niet echt mee bezig.

Albert en ik zijn begonnen met windsurfen! Albert vond het gelijk helemaal fantastisch en wil het liefst elke dag surfen. Ik kwam bont en blauw van dat board af en vond het nogal intensief, maar wel heel leuk.
Verder merken we dat ondanks dat ik 40 uur werk we meer tijd samen doorbrengen dan in NL. We gaan geregeld samen uit eten of lekker een drankje doen. We hebben hier een prima huis en lopen zo de boulevard op richting het centrum en mijn werk ik vanaf hier 5 min fietsen.
Eind deze maand gaan we verhuizen naar het huis hier tegenover. Dus dat is makkelijk verhuizen, we rollen de koffers naar de overkant en klaar!
Daar blijven we dan de laatste vier maanden.
De jongens genieten hier enorm van hun vrijheid en hebben het leuk met elkaar. Komen regelmatig vriendjes tegen op het strand en missen Nederland nog niet, (behalve toen ze alle sneeuw zagen op de foto's wilden ze op hun slee). Ze hebben inmiddels ook een fiets want die misten ze wel. Hier voor het huis kunnen ze lekker rondscheuren want is geen doorgaande weg. Verder gaan ze twee keer per week naar zwemles en maken ze enorme sprongen. Ze duiken inmiddels zonder bandjes het diepe in en durven goed onder water.

Qua werk blijft het wisselend, soms vind het ik het leuk en had van de week mijn eerste beademde patient. En soms heb ik enorme heimwee naar mijn eigen IC in het Diak en mijn eigen collega's! Gelukkig komen Bram, Joost en Clemens 10 januari deze kant op!
Dingen gaan hier gewoon wat ouderwets en je hebt veel geduld nodig om bijvoorbeeld een goed beleid af te spreken of om snel de juiste medicatie te krijgen. Poco poco dus.. oftwel gedudl geduld.. Het maakt dus een hoop goed als je na een dag met het een en ander aan frustraties heerlijk een duik kunt nemen in het heldere blauwe water en met een duikmasker de onderwaterwereld hier kan ontdekken, want die is echt prachtig!

Zaterdag komen opa en oma aan en ben ik veel vrij dus gaan we allemaal leuke dingen met ze doen! Kijken er naar uit.

Genieten juliie allemaal lekker van de sneeuw, ik stuur zo nog wat tropische plaatjes op!
Ayo en warme knuffel van ons allemaal!